Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Το πιο όμορφο κουμπί του τηλεκοντρόλ




Βόθρος με φωτορυθμικό: Το κυρίως όργανο της διανοητικής καταστολής και της κοινωνικής καταστροφής αποδείχθηκε πως είναι η ιδιωτική τηλεόραση. Κάποτε την έλεγαν “ελεύθερη” (δεν ξέρω από τι) τηλεόραση.

Το προ-τελευταίο πράγμα που θα κάνει αυτή η άθλια τηλεόραση είναι να αμφισβητήσει το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, δηλαδή τον κοινοβουλευτισμό ως πολίτευμα, να ερευνήσει τις πτυχές του, να εξηγήσει την λειτουργία του και τα αποτελέσματά αυτής της λειτουργίας. Και το τελευταίο πράγμα που θα κάνει αυτή η άθλια τηλεόραση είναι να πει στον έλληνα τι είναι πραγματικά δημοκρατία.

Τα όρια μεταξύ ενημερωτικών και “ψυχαγωγικών” εκπομπών έχουν χαθεί προ πολλού. Το κύριο προϊόν αυτής της τηλεόρασης είναι ένα είδος άθλιων εκπομπών μέσω των οποίων υπηρετούνται οι βασικοί στόχοι της εξάπλωσης της κυρίαρχης ιδεολογίας: προώθηση του πιο εγωϊστικού ατομισμού (βοηθάει πολύ και η τηλεοπτική διαφήμιση εδώ), λατρεία στον πρώτο, τον μεγαλύτερο, τον τεραστιότερο, τον ομορφότερο, δηλαδή ανάδειξη του ανηλεούς ανταγωνισμού σε αρετή και ύψιστη αρχή, τέχνη, κυρίως μουσική του χειρίστου επιπέδου και χωρίς καμμία σύνδεση με την τεράστια μουσική μας παράδοση, ύμνος στο εκθαμβωτικό τίποτε, νομιμοποίηση της πνευματικής και καλλιτεχνικής ευτέλειας, προβολή της πιο ξέκωλης και “φάτε-μάτια-ψάρια” σεξουαλικότητας, εμπέδωση της ψεύτικης, τυπικής και άνευ ουσίας κοινωνικότητας, διάδοση της ανούσιας κολακείας σε καταστρεπτικό βαθμό την οποία ασκεί σε διάφορα πρόσωπα, από κορίτσια της πασαρέλας μέχρι “πνευματικούς” ανθρώπους, και πάνω απ'όλα θεοποίηση του χρήματος. Κι αυτά είναι μερικά.(1)

Παράθυρο στον κόσμο θα μπορούσε να είναι η τηλεόραση, στον ελληνικό μικρόκοσμο μένει παγιδευμένη. Ακόμα χειρότερα: επιμένει να είναι παράθυρο μόνο στον εαυτό της. Με κοσμικές εγωπαθείς νοικοκυρές και σκηνοθετημένες κατινιές. Νευρωτικά σμιλεμένα κορμιά με σκληρά πρόσωπα που επένδυσαν στην εμφάνισή τους και στον τρόπο να εξουσιάζουν με αυτή. Κιτς γάμοι με γαμπρούς και νύφες σε υστερία, μάνες και πεθερές που εκτίθενται και εκθέτουν μέχρι υπερβολής και κακόγουστες πλάκες με στόχο το κέρδος και την αισθητική γαλαρίας. Σπίτια γυψοσανίδας των τριών ημερών που αντικαθιστούν τρώγλες και χαμένα όνειρα, με ανθρώπους, οι οποίοι έμαθαν να υποδύονται και να κλαίνε λυτρωτικά ακόμη κι όταν τους φτιάχνουν τον κήπο που θα μπορούσαν και οι ίδιοι να ξεχορταριάσουν.(2)


''..και όμως η τηλεόραση είναι άκρως μορφωτική : Όταν κάποιος την ανοίγει στο δωμάτιο που είμαι, αμέσως σηκώνομαι και πηγαίνω σε άλλο δωμάτιο, για να διαβάσω ένα βιβλίο..''



πηγές : http://anarmodios.wordpress.com/2011/05/08/1-311/(1)
http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/2011/03/blog-post_6380.html(2)

2 σχόλια:

  1. Μπορεί να το αμφισβητίσει κανείς;;.............!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω πολλοί λίγοι θα διαφωνούσαν..αλλά και αυτοί γίνονται όλο και λιγότεροι.Η τηλεόραση δεν έχει πια φίλους,μόνο ανθρώπους που την παρακολουθούν ψυχαναγκαστικά.Το παρήγορο είναι ότι μέσα σε όλων των ειδών τις 'κρίσεις' που ζούμε,υπάρχει και κρίση της τηλεόρασης,πράγμα που μόνο καλό μπορεί να κάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή