Oσφρητική ουτοπία (η πολιτεία με τις μύτες και τις ωραίες μυρωδιές)

Στην οσφρητική ουτοπία τα κυβερνητικά κτήρια είναι βενζινάδικα.
Οι πρωινοί φούρνοι είναι τόποι λατρείας,σεβάσμιοι ιερείς οι φουρνάρηδες.

Πολυάσχολες μαγεμένες μύτες μπαινοβγαίνουν σε βιοτεχνίες μπαχαρικών,
που θεωρούνται δημόσιες υπηρεσίες,
ή τζογάρουν στο Μεγάλο Χρηματιστήριο της Οσμής.

Παντού σοβαρές οσφρητικές συζητήσεις,οσφρητικές αναλύσεις και αναζητήσεις..
για το αν τα καινούρια βιβλία έχουν ανώτερη μυρωδική αξία από τα παλιά,
για το αν στη γυναικεία αγκαλιά κρύβονται τα πιο εκλεκτά μυρωδικά ιδανικά,
για το πως θα γίνει να βγαίνουν νυχτολούλουδα μέρα-μεσημέρι.

Στην οσφρητική ουτοπία ρουθουνίζουν όλη την ημέρα ευτυχισμένοι
και οι κινητές μονάδες ρινικής βοήθειας
είναι πάντα έτοιμες να παράσχουν τις πρώτες βοήθειες σε μπουκωμένες μύτες.

Το πολίτευμα στην οσφρητική ουτοπία είναι αβασίλευτη ρινική δημοκρατία
και τα κόμματα πολλά και διάφορα..
το Κόμμα του Φρεσκοψημένου Ψωμιού,
ο Συνασπισμός του Καφέ και της Λιωμένης Σοκολάτας,
το Κίνημα του Ψημένου Μπέϊκον,
οι Ένωμένες Οσμές Ψησταριάς,
οι Ελεύθερες Μύτες Για Μια Βροχερή Μέρα
και πολλά άλλα..

Yπάρχει και το Ριζοσπαστικό Κόμμα των Σκόρδων,
αλλά έχει περάσει στην παρανομία καθώς θεωρείται επικίνδυνο για το καθεστώς.
Οι φυλακές είναι γεμάτες από σκόρδα και κρεμμύδια,
καθώς και από μύτες αλληλέγγυες προς αυτά.

''Ζω για να μυρίζω'' ρουθούνισε σοφά κάποτε μια αρχαία μύτη.

''Μυρίζω άρα υπάρχω'' αντέτεινε η Φιλοσοφική Μυρωδική Ακαδημία.

''Υπάρχει ένας υπερ-μυρωδικός κόσμος μετά το τελικό μπούκωμα'' κηρύττει στο ποίμνιό της η Μυρωδική Εκκλησία.

''Μικρές και μεγάλες μύτες,ίσιες ή γαμψές,όλες έχουμε το δικαίωμα να οσφραίνουμε ελεύθερα το φρεσκοκομμένο γρασίδι,το χώμα μετά τη βροχή,την πρώτη ανοιξιάτικη μέρα''

ρουθουνίζουν ποιητικά όσο και επαναστατικά οι συνειδητοποιημένες απλές μύτες.

(Αφιερωμένο στην μύτη μου με το στραβό της διάφραγμα)